Miguel A. Fernandez-Pacheco   (Iσπανία)

Βιβλίο, αγαπημένο μου

Το ξέρω, έχεις ηλικία μεγάλη,

χιλιάδες είναι τα χρόνια

που έχεις ζήσει.

Το ξέρω, η καρδιά σου

απλώνεται παντού

και μύριες φορές μοιράζεται

σε χιλιάδες βιβλιοθήκες.

Το ξέρω, σ’ έχουν καταδικάσει

πολλές φορές

κι’ άλλες τοσες σ’ έχουν κάψει.

Ωστόσο σ’  αγαπώ

λες και γεννήθηκες μόλις εχθές,

λες και είσαι μονάχα δικό μου,

λες και η σωτηρία σου

εξαρτάται μόνο από μένα.

Πώς να μη σ’  αγαπώ,

αφού έχω ζήσει τόσο πολύ

στο φως και στη σκιά σου,

αφού έχω ονειρευτεί τόσες φορές

έχοντάς σε στα χέρια μου,

αφού χάρη σε σένα

έχω ξεφύγει από τη λύπη

κι έχω αντέξει την αδικία,

αφού έχεις  γίνει τελικά

η μνήμη μου ολάκερη

και, ακόμα καλύτερα,

η μνήμη ολάκερη των συνανθρώπων μου!

Να  γιατί νιώθω

πως σ’ αγαπώ από παιδί

και πως θα σ’ αγαπώ σ’ όλη μου τη ζωή.

Να γιατί το φωνάζω

πως είσαι το κλειδί

για την ελευθερία μου

- για όλων την ελευθερία.

Το παραδέχομαι,

μπορεί να φτάνω στην υπερβολή

κι ο κόσμος να χαμογελάει

ακούγοντας τα λόγια μου…

Μα έτσι συμβαίνει πάντα

με κείνους που αγαπούν.

Είν’ αλήθεια πως δεν ντρέπομαι καθόλου.

Καμαρώνω για τις νύχτες

που έχω περάσει ξάγρυπνος

με σένα στο πλάι μου…

Που νιώθω αυτή την έξαψη

κάθε φορά που σε συναντώ...

Που λυπάμαι όταν σε χάνω

και χαίρομαι όταν σε ξαναβρίσκω.

Ακόμα και για την ανησυχία που με πιάνει

όταν δε σ’ έχω στα χέρια μου καμαρώνω.

Ομολογώ πως το πάθος μου με τυφλώνει,

όμως πιστεύω

πως απ’ όσα δημιούργησε ο άνθρωπος

είσαι το πιο σημαντικό, το πιο σπουδαίο,

βιβλίο, αγαπημένο μου.

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου