Το μυστικό είναι στο βιβλίο, το βιβλίο είναι το μυστικό
Hannele Huovi (Φινλανδία)

΄Ημουν ανήσυχος και είχα περιέργεια μεγάλη. Καθόμουν στα πόδια του Γερο-σοφού και τον άκουγα να τραγουδάει. Με το τραγούδι του, οι πέτρες γίνονταν τόσο ελαφριές, που επέπλεαν στο νερό. Τραγουδούσε και τα νησιά ταξίδευαν στο κύμα. Τραγουδούσε και τ’αστέρια κολυμπούσαν στον ουρανό. Τα πάνω κάτω έφερνε με το τραγούδι του.

- Πότε θα γίνω μάγος πραγματικός; ρώτησα τραβώντας την άκρη της βελούδινης κάπας του μάγου.

- Σύντομα, είπε κείνος και συνέχισε να τραγουδάει.

Η γούνα της γάτας του άρχισε να σπινθηρίζει. Η ουρά της ορθώθηκε. Κάτι έβλεπε που εγώ δεν μπορούσα να το δω.

     - Μήπως είμαι πολύ μικρός; ρώτησα περίεργος.

     - ΄Οχι, είπε ο μάγος και συνέχισε να τραγουδάει.

     Το σοφό πουλί φτερούγισε, στάθηκε στον ώμο του Γερο-σοφού κι έστρωσε με το ράμφος τα φτερά του. ΄Εγειρε ύστερα το κεφάλι και κάρφωσε την παράξενη ματιά του επάνω μου.

     - Μήπως είμαι πολύ κοντός; ρώτησα.

     - ΄Οχι! Το μπόι δεν έχει καμιά σημασία, αποκρίθηκε ο Γερο-σοφός και συνέχισε να τραγουδάει.

     Με το τραγούδι του, θρόισαν οι κορφές των δέντρων. Δυνάμωσε ο άνεμος και σε λίγο ακουγόταν ολόγυρά μας το βουητό και το σφύριγμά του. Φυσούσε τόσο δυνατά που τα ξερόκλαδα έπεφταν στη γη. Τρόμαξα με τον ορυμαγδό των δέντρων, χαμήλωσα το κεφάλι και κοίταξα τα πόδια μου.

     - Μήπως είναι πολύ μικρά τα δάχτυλα των ποδιών μου; ρώτησα.

     - Πώς; γύρισε και με κοίταξε ξαφνιασμένος ο μάγος.

     Το βουητό των δέντρων σταμάτησε.

     ΄Εδειξα στο μάγο τα δάχτυλά μου στα χέρια και στα πόδια.

     - Μήπως οι μάγοι πρέπει να έχουν μεγαλύτερα χέρια; ρώτησα.

     - ΄Οχι, χαμογέλασε ο Γερο-σοφός.

     ΄Εκοψα ένα λουλουδάκι μέσ’ από τα χορτάρια και το μύρισα. Είχε μια λεπτή ευωδιά.

     - Μήπως οι μάγοι πρέπει να έχουν μεγαλύτερη μύτη; ρώτησα.

     - ΄Οχι, είπε ο Γερο-σοφός, έτοιμος να γελάσει.

      Η ανησυχία και η περιέργειά μου μεγάλωναν. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. ΄Ημουν γεννημένος μάγος αλλά δεν είχα τη δύναμη. Δεν ήξερα πώς να την αποκτήσω. Κοίταξα τη γούνα της γάτας που σπινθήριζε. Οι πέτρες που είχε μαγέψει ο Γερο-σοφός κολυμπούσαν στον αέρα. Αποφάσισα να ξαναρωτήσω.

     - Πότε θα γίνω.....; άρχισα.

     Τότε ο Γερο-σοφός έσκυψε κι έβγαλε ένα βιβλίο από το σακούλι του. Χαμογέλασε με νόημα και είπε:

- Το μυστικό είναι στο βιβλίο, το βιβλίο είναι το μυστικό.

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου